سنگ نما:

 سنگ های نمای ساختمان بسیار فشرده است و آب کمتر درون آن رسوخ می کند اما ماندن و پهن شدن آب روی سنگ ها باعث ایجاد رسوب، غشاء زیستی و نفوذ جامدات معلق در سنگ میشود و اینها عواملی هستند تا جلبک ها بر آن چسبیده و رشد کنند.

 جلبک باعث رشد فزاینده مجموعه ای از کپک ها، باکتریها و سایر میکروارگانیسم ها می گردد که مجموعه ای مضر برای سلامتی انسان و ظاهر سنگ ها هستند. در اثر اعمال پوشش ضد آب بر روی سنگ، جلبک و به تبع آن قارچ و کپک نیز فرصتی برای رشد پیدا نکرده و ظاهر سنگ تمیز و زیبا می ماند.

صدمات ظاهری ناشی از جذب آب در ساختمان:

  –         شوره زدگی و خسارات ناشی از نمک.

 –         ترک های ناشی از تورم و انقباض.

 –         قارچ ها، خزه ها و جلبک ها.

 –         کپک ها و تغییرات رنگ.

 –         کثیف شدگی زودهنگام.

 صدمات ساختاری ناشی از جذب آب در ساختمان:

  –         واکنش سیلیکاتی قلیایی.

 –         یخ زدگی و ذوب شدن پیاپی آب در مصالح.

 –         کربونیزاسیون، باران های اسیدی، سولفاته شدن.

 –         خوردگی آهن آلات به کار رفته در ساختمان.

 –         اثرات ناشی از اشعه ماوراء بنفش.